De vijfde dag loop ik hem tegen het lijf, als ik van een wandeling terug kom. Hij vraagt waar ik ben geweest. Ik vertel hem welke route ik gelopen heb, hoe mijn dag is geweest. Maar ik grijp ook mijn kans om hem terug te geven, wat ik van hem zie. Vertel hem hoe mooi ik het vind, dat hij op een natuurlijke manier zijn gasten verwend. Altijd voor zijn gasten bezig is. “Je hebt echt een hele mooie energie”.
Jongerencirkels bij Young Souls Connected gaan over verbinding, er mogen zijn en je anders voelen.
De andere kant van een open mens zijn is voor mij juist ook openstaan voor de ander. Soms even de tijd nemen om te kijken naar de ander. Wat zie ik, wat voel ik, ook dat laatste met name.
Hij vertelt me dat hij overweegt om met z’n studie te stoppen. Maar dat zou dan de tweede studie zijn waar hij afhaakt. Hij durft met die boodschap niet naar zijn ouders toe. Ik vraag even verder. “Wat maakt dat je wil stoppen? Waar loop je vast?”
“Wat scheelt eraan?”, vraag ik met een vriendelijke zachte stem. Het is het laatste zetje wat hij nodig heeft, hij voelt dat ik oprecht het beste met hem voor heb.
Het is een nieuwe ervaring, want tot nu heeft de angst overheerst, de ander juist kwijt te raken als je eerlijk en kwetsbaar durft te zijn.