Soms geeft het leven je een ervaring die alles stilzet. Een golf van energie die alles in je opent. In deze blog vertel ik over zo’n moment dat mijn bewustzijn verandert. Over de stilte daarna, over wat het me leert, over hoe ik de rust in mijzelf nu doorgeef aan anderen.
Terwijl hij zijn jas op de kapstok hangt, check ik even bij mezelf wat ik allemaal voel. Woorden heb ik er niet voor, maar ik voel dat deze jongen heel veel onrust in zich heeft. Op het moment dat hij de woonkamer in stapt, gaat hij stil staan. Neemt even de tijd om...
Wat ik in de energie van Timo gevoeld heb deze middag, schrijf ik in mijn digitale dagboek. Ik wil Timo op dit moment niet confronteren met dat wat hij zelf heel goed weet. Ik bewaar dat wel voor het moment, dat we weer bij elkaar zijn. Dan zal ik hem mijn verslagje laten lezen. Het voelt zo intens dat ik er nooit ver naast kan zitten.
Blog over mijn eerste ontmoeting met Nick.
Binnen 48 uur heb ik hem midden in de nacht aan de telefoon. Hij klinkt vol paniek en hij voelt heel goed, dat het zo niet langer gaat. Huilend vertelt Gert-Jan me thuis niet langer te kunnen zijn, hij trekt het niet langer. Ik geef hem een compliment dat hij hulp heeft durven vragen en beloof hem zo snel mogelijk weer bij hem te zijn.