Ik vertel hem dat ook mijn ouders mij nooit echt begrepen hebben. Dat ik de verwachting om dat begrip te krijgen heb losgelaten. Daarom word ik nu soms aangenaam verrast door een mooie liefdevolle reactie van hen.
Om voor mezelf helder te krijgen, wat ik zojuist heb ervaren, ga ik maar schrijven. Bij gebrek aan pen en papier is de telefoon een welkome vervanger. Zoals altijd schrijf ik als vanzelf op, wat ik heb gevoeld. Mijn denken staat ‘uit’, waar het vandaan komt, begrijp ik soms zelf ook niet. Maar door het schrijven word ik bewust van wat er onbewust in me omgaat.
