Terwijl hij zijn jas op de kapstok hangt, check ik even bij mezelf wat ik allemaal voel. Woorden heb ik er niet voor, maar ik voel dat deze jongen heel veel onrust in zich heeft. Op het moment dat hij de woonkamer in stapt, gaat hij stil staan. Neemt even de tijd om...
Blog over jongeren die vastlopen in hun jonge leven
Zijn muurtje was er nog niet aan toe, om afgebroken te worden. Maar nu kwam zijn hele verhaal. Zijn pijn en verdriet, zijn boosheid en frustratie, zijn wanhoop en paniek over hoe nu verder.
Het is een nieuwe ervaring, want tot nu heeft de angst overheerst, de ander juist kwijt te raken als je eerlijk en kwetsbaar durft te zijn.
Voor mijzelf betekent dit dat ik bij mensen waar ik mij veilig bij voel, durf te vertellen hoe het echt met me gaat. Waar ik tegen aan loop of wat ik lastig vind. Gesprekken hebben daardoor vaker diepgang, zijn echt. Ik heb van mezelf geaccepteerd dat ik fouten maak, zonder mezelf daarvoor op de kop te geven. Ik leer er liever van.